Tekstbase - kontekst

gentium sibi gloriam summamque potestatem quærunt et conciliant, ut pro libidine multis imperent, vi ac metu alios coherceant et ventrem deliciis expleant. Hi voluptatibus ebrii ignarique proprii et præcipui finis officii sui, et se, et subditos, momentaneis hujus vitæ rebus, neglectis æternis, pascunt et oblectant. O inanes cogitationes hominum! o spem fallacem, o ludibria infelicis miseræque vitæ, o fluxam <29> caducam et momentaneam gloriam, quam cum in manibus habere somniant, cumque sibi ejusdem usuram quam diutissime concedi sperant, derepente fumi instar avolat et in media læticia ac voluptate eos omnibus sensibus hiantes tolutim deserit. Quam quæso reddituri sunt in extremo terribili et inevitabili judicio rationem? quando magnus ille Regum Rex, cui dicta, facta, sensa denique cogitataque hominum sigillatim patebunt universa, in Majestate sua apparens, rationem administrationis severe ab omnibus flagitans, atrocitatem tantæ impietatis ac vesaniæ potentioribus ob oculos ponat: quod in tantis dignitatibus olim constituti (ut essent Ecclesiæ nutricii, pietatis defensores et honori bono operi) gloriam Dei et salutem cum propriam tum subditorum suorum, neque sibi cordi esse siverint, neque ullo studio quæsiverint, imo ne pensi ullius duxerint.

Hæc cogitent Magnates, hæc expendant potentiores, qui in eminentiæ et sublimi dignitatis Majestatisque solio collocati ad summa rerum gubernacula a Deo admoti sunt: hæc <30> inquam cogitent identidem, ne ex magna fortuna sibi licentiam usurpantes, officio suo male defungantur, sibique ac suis calamitates ex justo judicio Dei tandem attrahant: perpendant sedulo ante omnia, se aliquando istam suam Coronam, Majestatem, Potentiam, omnesque imperii sui opes et honores, quæ dolore plerumque concluduntur et amaritudine una cum hoc mortali corpore ad pedes summi Regis Iesu Christi deposituros esse. Ideoque dum ipsis hujus præsentis vitæ et gloriæ usura conceditur, nervos omnes intendant sedulo, ut timor Dei sit cum ipsis, cum diligentia cuncta faciant, et sublimem suam potentiam, opes et dignitates πρς υεργεσαv μ πρς βριv impense referant: quo benedictiones temporales et æternas sibi, suis et