Du er her: Forside Tekstbase Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66) Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66), Side: 20 (46 i forlægget)

Tekstbase - kontekst

Du er på side 20 af 63 sider (Side 46 i forlægget)

Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66)LATIN
Document Buttons

Cum vero aliquantisper cum doctore Petro Alexandro contulissem in variis scriptis theologicis necnon cum pluribus doctoribus, venit Johannes a Lasko in Angliam ad reverendissimum archiepiscopum, quem coepit rogare, ut me sibi dimitteret. Quo cognito negavi prorsus me velle illi inservire, propterea quod Zuinglianæ factionis esset. Ideoque archiepiscopus dixit se nolle dimittere me. Ego etiam dixi: Domine reverendissime, tu es dominus meus in terris, sed non Deus meus, quia soli Christo in sacramentis suis credo, non aliis, etiam doctissimis.

Incoepimus postea insigne opus collectaneorum ex patribus, ex Dionysio, Ignatio, Polycarpo, Ireneo, Tertulliano et Cypriano. Ex his sex conscripsi collectanea in uno magno volumine. Deinceps volumen conscripsi ex libris Origenis. Hæc duo magna volumina his manibus conscripsi adjuvante Petro Alexandro.

Hoc etiam opus archiepiscopo valde placuit, ut admiraretur meam diligentiam ac judicium, ac prelo tradita sunt. Doctor Petrus Alexander valde morosus hypocrita coepit me infamare apud archiepiscopum eo quod illius scripta non tam studiose quam antea scribere vellem. Non, inquam, possum duobus dominis servire simul. Quia ex mea benevolentia grati animi mei conscripsi ipsi Alexandro varia, quod bonam mei fecerit mentionem. Tandem coepit me gravare et nimiis scriptionibus collectaneorum pro ipso obruere. Interea tamen collectanea pro archiepiscopo ac ecclesia debui conficere. Hoc nimium mihi fuit. Respondit archiepiscopus a me compellatus: Tu, inquit, meus est servus, non ipsius. Curato ergo mea opera et collectanea.

Hoc graviter Petro Alexandro doluit me ita amari a reverendissimo archiepiscopo, qui voluit me ad majora atque decanatum amplum promovere. Ideoque a tergo me insigni ter calumniabatur fictis variis obtrectationibus de mea superbia ac torvitate, et nescio quid præterea addidit, ut solent invidiosi illi malevoli Galli facere. Hæ obtrectationes