Du er her: Forside Tekstbase Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66) Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66), Side: 29 (64 i forlægget)

Tekstbase - kontekst

Du er på side 29 af 63 sider (Side 64 i forlægget)

Johs. Oldendorph: Selvbiografi (1563-66)LATIN
Document Buttons

16. Februarii conserens mecum Albertus Droxes de ædilibus varia dixit et obtulit mihi functionem pastoratus in Pretz, commemorans stipendium et sustentationem ejus.

18. Februarii dixit Boëtius mihi per puerum vocato, quod princeps mihi bene vellet et faveat et se bonam mei mentionem fecisse coram principe simulque intercessionem, attestante Hieronimo Boldigk secretario, quem ait mihi favere.

Postea obtulit mihi paroeciam et pastoratum in Bruggkercke prope Borsholm. Cæterum propter varias causas et exiguam sustentationem ejusdem functionis non recepi, nimirum persuasus a Georgio Bavaro et aliis.

23. Februarii allocutus est Boëtius principem pro me astantibus Georgio Bavaro et Hieronimo secretariis. Respondit princeps se totam potestatem instituendi committere ipsi Boëtio; quandocunque prima paroecia vacaverit, quæ mihi placuerit, in tota ditione ejus, illam me habiturum (Deo dante) ex verbis principis promisit.

Hæc tam insignia verba promissionis nostri ducis Johannis narravit mihi magister Georgius Boëtius, ter data manu nomine principis, qui, inquit, etiamsi abesset tempore vocationis, tamen commisit mihi princeps illam potestatem te vocandi et substituendi in illam paroeciam, quæ primo quoque die juxta Dei voluntatem vacaverit. Ideoque gratias egi Boëtio gratumque me fore promisi. Fiat voluntas Dei. Hieronimus mihi idem postea narravit, Boëtium habere mandatum et promissionem principis de me primum instituendo. Quam fideliter Boëtius juxta datum mihi decies juramentum servaverit hoc, reddat ipse Deo rationem.

26. Martii conveni illustrissimum principem ducem Holzatiæ Johannem upper nabbe, qui mihi quam benignissime ac clementissime respondit conquerenti de contemptoribus Dei, qui monstrarunt 3 portas pastoribus. Alubi verba principis germanica annotavi: Ick kenne das Volcksken woll, es ist ein frömike; was haben se meinen prestern zuvorweisen? Ich will euch aus meinem lande nicht verlassen.